Carol van Herwijnen (geboren te Laren (Noord-Holland), – gestorven te Amsterdam) was een Nederlands acteur. Tot zijn dood woonde hij te Amsterdam-Buitenveldert.
In 1965 deed Van Herwijnen eindexamen aan de Amsterdamse Toneelschool. Zijn eindexamenklas werd bekroond met de Top Naeff prijs. In deze klas zaten ook: Marja Kok, Rudolf Lucieer, Sjoukje Hooymaayer, Krijn ter Braak en Jeroen Krabbé. Hij debuteerde in 1965 bij Toneelgroep Studio te Amsterdam.
In 1966 won hij het I.C.C. Concours. Vorige winnaars waren onder andere Henk van Ulsen en Peter Oosthoek. In 1967 studeerde hij een jaar met een beurs van 7Up aan de American Musical and Dramatic Academy te New York.
Van Herwijnen was gedurende enkele decennia te zien op toneel, televisie en film. Hij vertolkte hoofdrollen in stukken van onder meer Shakespeare, Brecht, Tsjechov en Sartre. Sinds 1968 is Van Herwijnen vaak te zien geweest in volgende televisieseries:Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?, Floris, "Stemmen" (met Wim T. Schippers), Toen was geluk heel gewoon, Charlotte Sophie Bentinck (film), Otje (als burgemeester), Baantjer, Grijpstra & De Gier en Flikken Maastricht. Een van de films waaraan Van Herwijnen heeft meegewerkt was de Amerikaanse Cheech & Chong-film "Still Smokin'", een Engelstalige cult-classic.
In 1988 is hij onderscheiden met de belangrijkste Nederlandse toneelonderscheiding, de Louis d'Or, voor zijn spel in "Om het af te leren" (One for the road) van de Engelse schrijver Harold Pinter.
In zijn sterfjaar 2008 was Van Herwijnen nog steeds actief in de Nederlandse toneel- en filmwereld en als stemacteur. Zijn markante stem met goede dictie en goede uitspraak van het Nederlands was veelvuldig te horen in tekenfilms, reclames en radio-spots. Zo heeft hij bijvoorbeeld de titelsong van Spongebob Squarepants gezongen en deed hij de stem van de "Nieuwslezer" en "De Vliegende Hollander" in de beroemde cartoonserie. Zijn stem was te horen als Grote Smurf bij de de televisieserie de Smurfen, in Stuart Little en in Bambi als de uil.
In zijn vrije tijd reisde Van Herwijnen veel naar Duitsland waar hij vaak verbleef in Berlijn en waar hij naar eigen zeggen graag had willen werken. Van Herwijnen bezocht veel theatervoorstellingen, films en exposities maar was ook zelf te zien in veel nieuwe projecten. In 2007 initieerde Van Herwijnen samen met bevriende collega Huib Rooymans de voorstelling "Adres Onbekend", een toneelbewerking naar het boek van de Amerikaanse schrijfster Katherine Kressmann Taylor uit 1938 over een vriendschap die vergiftigd wordt door de opkomst van het nazisme. Het boek is een novelle in briefvorm en in het theaterstuk werd ook door Van Herwijnen en Rooymans vastgehouden aan die vorm waarin de beide personages de brieven die ze aan elkaar blijven schrijven voorlezen aan de zaal, zonder elkaar daarbij aan te kijken. De regie was in handen van Dick Top.
In 2008 volgde er een nieuwe tournee van het stuk 'Adres Onbekend' , dat wegens groot succes geprolongeerd werd. Van Herwijnen zou op het rondreizend theaterfestival De Parade (12 juni - 17 augustus 2008) een opmerkelijke rol spelen als travestiet in het stuk Bouillabaisse (een conceptuele zwarte komedie) tussen 2 juli en 16 augustus in Den Haag, Utrecht en Amsterdam, maar door zijn plotse overlijden op 7 juli 2008 is daar een eind aan gekomen.
|
